prenses etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
prenses etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

9 Mayıs 2012 Çarşamba

Hoşgeldin bahar kapı süsü / Welcoming spring wreath

İstanbul'da uzun bir bahar oldu bu sene. Kış o kadar uzun sürdü ki gri bir hava gördüğüm anda moralim sıfıra iniyor ama yine de paltolar, çizmeler hepsini kaldırdık ya ona da şükür. Bu yıl ilk defa terasta masamıza kendi topladığım leylakları yerleştirdim, ne kadar büyük bir keyifmiş :) Bizim ailenin küçükleri bahçe keyfi fırsatını kaçırmıyorlar:)
It has been quite a long winter for us in Istanbul, I am soo happy that we are having a nice long spring. This year for the first time, I have picked lilacs from my garden and the little ones are enjoying the nice weather.


Bu bahar eve yeni bir neşe de geldi, küçük Mia! Ormanda Chiwawa'lar için bin kaplan gücünde derlermiş, kesinlikle doğru :) Baksanıza duruştaki heybete!
We also have a new joy in the family, the ever brave Chiwawa, she is a beauty and she knows it :)

Bende acayip bir kapı süsü merakı var ama kendi kapıma hiç yapmamıştım. Sonunda oldukça basit bir kapı süsü yaptım, bahar için. İlk adımı attım ya bundan sonra bol bol kapı süsü değişikliği yaparım artık. Yapımını da çok kısa fotoğrafladım, biraz fazla basit oldu, belki ilk fikirdeki gibi top olsa daha hoş olabilir, neyse dediğim gibi düzeltmeler yaparım sonra nasılsa :)

Kısaca anlatırsam  şekilli delgeçlerle renkli fon kartonlarından çiçekler yaptım. Strafor çelengi sedefli krapon kağıdı ile kapladım. Sonra çiçekleri aralık kalmayacak şekilde iğnelemeye başladım. Ben iki renk ve şekil çiçeği üstüste koydum ama isediğiniz şekilde yapabilirsiniz. Bir noktada iğnelerim bitti, ben de uhuyla yapıştırmaya devam ettim. Arka yüzünü kapıya takacağım için yapmadım. Çiçeklerin bir kısmının yapraklarını kaldırdım, sonuçta ortaya bu çıktı. Oldukça basit ve hızlı oldu. Umarım herkes keyifli bir bahar geçiriyordur :)


I adore wreaths, but never have made one myself before. I saw this beautiful idea on pinterest http://pinterest.com/pin/26317979042738765/  and decided to try it on a wreath. Very beginner work I know, but since now I have taken the first step, I believe I can quickly improve :) Really I need to decrease the time I spend learning by looking and go a bit faster to learning by doing, I AM SLOW!
I tried to photograph what I have done, but also there is a tutorial on the link. I hope you are also enjoying beautiful spring!

23 Nisan 2012 Pazartesi

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramımız kutlu olsun!!!

Çocuklarımız en değerli varlıklarımız. Bence hayatta yapabileceğimiz en iyi şey sağlıklı, mutlu, kendine ve ülkesine hayırlı bir çocuk yetiştirmek. Onları böyle ellerinde bayraklar, yüzlerinde gülümsemeler her gördüğümde çok mutlu oluyorum ve tam bir sulugöz anne modeline giriyorum :) Hepimizin canı çocuklarımız 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramınız kutlu olsun!! Nice bayramlara!

18 Mart 2012 Pazar

Kış uykusundan yavaş yavaş uyanıyorum..

Çok uzun zamandır yaptığım tek şey diğer blogları takip etmek, 14 Aralık akşamı yılbaşı hazırlıklarına geç kaldım telaşıyla birşeyler yapmaya çalışıyordum, masama bir daha döndüğümde ocak bitiyordu. Onda da darmadağın  masamı topladım, herhangi birşey yapmış değilim maalesef. Arada uzun zamandır fotoğraflayamadığım herkesin aylar öncesinde yapıp bitirdiği bahçem var, fotoğrafsız olmaz onu koyayım bari..
Bu kışı nasıl tarif edeyim bilemiyorum.. Aslında bizim hayatımızda turbulanslar hep vardır, asla belli saatte işe gidip gelen, birşeyleri tekdüze halde yapabilen bir aile olmadık. Yapılan planlara çok sıkı bağlanmamayı yıllar önce yeni evlendiğimizde öğrenmiştim. Ama bu kış daha önceki turbulansların çoğunu katladı. 20 yıldır aralıksız devam ettiğim çalışma hayatına ara vermek zorunda kaldım. Üstelik 12 yıldır çalıştığım yerden. Bir de işten ayrılma dönemi 2,5 ay sürdü, beni de süründürdü. Çalışan kadınlar evde olsalar neler yapabileceklerini hayal ederler sık sık. Ben de öyle olmasını bekliyordum açıkçası ama herşey bir garip. Sudan çıkmış balığa döndüm, umarım alışmak çok uzun sürmez, geçmişle bağı koparıp biraz dinlenip haylanıp iş aramam lazım. Bütün bu karışıklığın ortasında 13 yıldır ilk defa diyet ve spora başladım, ben bile inanamıyorum hala, 3 ayda 10 kg gitti. Gidilecek yol hala çok uzun ama en azından nefes alabiliyorum artık.

Bu arada sömestr tatilini de ihmal etmedik, prenses hanım kayak yapmaya gitti. Bana sürekli anne internete fotoğrafımı koysana diyor, zevkle yerine getiriyorum :)


16 Ekim 2011 Pazar

Bir konuk blogger'ımız var:)

Annemin iş yemeğine gittiğimiz için çok mutluydum. Ogün çok eğleniyordum, arkadaşlar da vardı. Oyun oynuyoduk çok eğleniyordum. Annemle babamla oraya gittik, ilk başta biraz utandım ama olsun, yine de çok eğlendim. O yastıklı yere beni götürdüler o kadar, çok eğlenceliydi. Kahvaltımı çok güzel bitirdim, gitmek bile istemedim ama gitmek zorundaydık ve gittik! VE SON

19 Eylül 2011 Pazartesi

Prensesim okula başladı!!

İnanması ne kadar zor, kızım ilkokula başladı!!! Daha dün kucağımdaki bebeğimdi ne zaman büyüdü? Okul kıyafeti ne kadar yakıştı, kendi de çok beğendi. Geçen pazartesi başladılar, bir hafta oldu bile, neyse ki hayatından çok memnun canım kızım benim. Önünde uzun okul yılları var, umarım hep böyle mutlulukla geçer. İnsan hep çocuğu üzülmesin kimse onu kırmasın ağlatmasın ister ya, onu sürekli korumak istemekten nasıl vazgeçeceğim, gerçek dünyayla tanışmasına nasıl destek olacağım hiç bilmiyorum. Ama biliyorum ki o benden çok daha güçlü, beni kızım yapar....

28 Mayıs 2011 Cumartesi

23 Nisan'da hintli dansları

Benim küçük prenses bana post yazdırıp resmini koymaya bayılıyor. Biraz geç oldu ama işte Hintli prensesimin 23 Nisan fotoğrafları ve gün hakkındaki yorumları :) "23 Nisan başladığı için çok heyecanlıydım. Arkadaşlarım da öyleydi ve çok harika giyinmiştik. Çok başarılı olduğumuz için kendimle gurur duydum ve 23 Nisan'dan sonra yengemde kalmaya gittim. Ama yengemlerde de tabi çok eğlendim çünkü yengemleri çok özlemiştim ve çok mutluydum."

12 Ocak 2011 Çarşamba

my little princess!


My little princess wants to be on my blog :) we had to give away our cat because of her allergy. Luckily my sister took her, so little can see her when she wants. My heart aches to the fact that we can't have a cat because she is really crazy about cats. She loves even the ugliest, more scarred of cats and treats them so lovely even the cats are surprised.
:)) çilekcim bu gülen yüzü ipek senin için özel yaptı. yazıları da pembe yaptı. seni çok seviyoruz çilekcim